Al meer dan 11 jaar op Nordica

Italiaan Dominik Paris is gemaakt voor snelheid. Op 26 januari 2013 betrad hij het rijk der legendes toen hij de legendarische Hahnenkamm downhill race won. Later bevestigde hij zijn downhill kwaliteiten nog met een zilveren medaille tijdens het wereldkampioenschap in Schladming, Oostenrijk. Nog vele overwinningen zullen volgen, waaronder de winst op de Super G tijdens het wereldkampioenschap alpineskiën in 2019 in Åre. Maar, het leven in de sneeuw is niet makkelijk geweest voor de Italiaanse ski racer. Zijn winst tijdens het wereldkampioenschap in 2013 werd overschaduwd door de dood van zijn broer, die door een motorongeluk in juni van dat jaar om het leven kwam. Zijn gevecht om het volgende seizoen in de top 10 te blijven was bewonderenswaardig, dat nog eens beloond werd door zijn winst in Lake Louise. Door verschillende interviews en eigen uitspraken komen we meer te weten over waarvan deze Italiaan het meest houdt in het leven, hoe zijn strijd hem heeft gedwongen om opnieuw te focussen en hoeveel respect hij heeft voor zijn Nordica ski’s en skischoenen.

Dominik, hoe ben je begonnen met ski racen?
‘Als ski instructeur was mijn vader een ontzettend gepassioneerde skiër. Daarom zette hij mij al op 3,5 jarige leeftijd op de ski’s en heeft hij veel tijd besteed aan het mij leren skiën. Vanaf de eerste dag was ik er gek op en ik wilde alleen maar meer skiën. Toen ik zes jaar was deed ik voor de eerste keer met een wedstrijd mee en vanaf dat moment wilde ik een racer zijn’.

Het is niet altijd makkelijk voor je geweest, vertel ons eens over je reis.
‘Toen ik tussen de 16 en 18 jaar oud was verdiende ik in de zomermaanden als metselaar extra geld, maar helaas betekende het werk dat er minder tijd was om te trainen. Natuurlijk wilde ik ook het feesten met mijn vrienden niet missen, dus schoot het skiën er een beetje bij in, evenals de goede resultaten. Om van de doodlopende weg af te komen besloot ik, op 18-jarige leeftijd en zonder verder getreuzel, om mijn geliefde huis te verlaten en 100 dagen, een hele zomer, op een berg in Zwitserland door te brengen. Ik werkte er als herder, voordat ik met nieuwe kracht en overtuiging terugkeerde naar het skicircuit’.

Hoe heeft werken als een herder je geholpen bij ski racing?
‘Ondanks al het harde werken op de weiden, heb ik altijd hard getraind. Dit was een keerpunt in mijn leven. Ik kwam fit thuis, met een helder hoofd en een opnieuw ontdekt enthousiasme voor skiën’.

Je hebt te maken gehad met een groot verlies na je geweldige seizoen in 2013.
‘In het seizoen van 2013 eindigde ik als derde overall in het klassement van het wereldkampioenschap downhill. Dit was een onvergetelijke ervaring voor me en een grote bron van tevredenheid. Dit plezier werd helaas al snel overschaduwd door het feit dat mijn broer op 21 juni 2013 omkwam bij een motorongeluk. Het leven gaat door en door hard te trainen wil ik mijn best doen en bij de top blijven horen’.

Hoe strekt het gevoel van werk en familie zich uit naar het onderdeel zijn van het Nordica team?
‘Ik ski al meer dan 11 jaar op Nordica. Ik hou van de producten en de werknemers werken erg hard. Ik heb vertrouwen in het bedrijf’.

Als je volledig vertrouwen in je materiaal hebt, hoe zorgt dat voor jou voor een betere ski ervaring?
‘Als ik een goed gevoel heb met de ski’s en ik vertrouw mijn materiaal, kan ik me volledig concentreren op mijn performance en de race, waardoor ik harder kan skiën’.

Favorieten van Dominik

Favoriete raceparcours?
Wengen

Favoriete skistad?
Beaver Creek

Favoriete ontbijt op een racedag?
Brood met Nutella

Favoriete lied?
Ik heb geen favoriete lied, maar wel een favoriete band: Pantera.

Bovenstaande verhaal is gebaseerd op eerdere interviews met Nordica en de biografie op www.dominikparis.com.